Фарзанд - отанинг издоши, фарзанд - отанинг ғурури, фарзанд отанинг суянчи. Бу кўпчилик биладиган оддий ҳақиқат. Одил Ёқубов асари қаҳрамони бўлган Шукуржон ҳам отасига шундай садоқат билан улғайган зиёли йигит. У босмачилар билан жангда ҳалок бўлган отасининг дийдорини кўрмаган, отасининг бағрида ором олмаган, отасининг эркалашларидан баҳраманд бўлмаган. Бундай гўзал ва энг ширин туйғуларга қалби ташна бўлиб вояга етган. Афсуски, она кўкрагини ҳар тун қўмсайдиган гўдак бу меҳрдан ҳам мосуво бўлиб, она томонидан бувиси қўлида тарбия топади. Бувиси Шукуржонни ота-онасига меҳр туйғуси билан вояга етказади, унга ҳар оқшом уйқу олдидан отасининг қаҳрамонлиги ҳақида гўзал ҳикоялар сўзлаб беради. Вояга етган Шукуржон энди отаси руҳини шод қилиш, унинг пок номини оқлашни ўзининг фарзандлик бурчи деб билади, шунга аҳд қилади. Аммо бу йўлда унинг олдида бир қанча тўсиқлар пайдо бўлади.